چند روزی بود که یک ماشین جیپ که بر روی آن یک بلند گوی گنده بی قواره، از آن بلندگوهائی که در مسجد برای هیات های سینه زنی استفاده میکردند وقت و بی وقت در دو خیابان اصلی شهر حرکت میکرد و مرتب این جمله را تکرار میکرد: به نماینده خود برای مجلس شورای ملی، امیر بیات رای دهید. گوئی این دعوتی برای ساکنان سیاره ای دیگر بود چرا که هیچکس واکنشی به این دعوت از خود نشان نمیداد. چند روزی این ماجرا که بیشتر شبیه به دعوت مردم برای رفتن به سیرک بود در شهر بر قرار بود تا اینکه روز انتخابات فرا رسید و انتخابات انجام شد بدون اینکه کسی در انتخابات شرکت کند. البته چند نفری شرکت کرده بودند از جمله شهردار و فرماندار و سوپور های شهرداری. این گروه آخر یعنی سوپور ها را به طور اتفاقی در دالانی که به حزب ایران نوین منتهی میشد دیدم که در صف ایستاده بودند و نفری پنج تومان برای رایی که داده بودند میگرفتند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر