توده ها ، فاشیسم و آگاهی
این روزها مردم مصر و تونس به خیابانها آمده اند و خواهان حقوق شهر وندی خود هستند. تجربه ای که من از قیام مردم ایران بر علیه رژیم شاه دارم مرا نسبت به هر گونه حرکت توده ها در مقیاس میلیونی حساس کرده است. در اوان جوانی فکر میکردم شورش حق مسلم مردم است و شورش را ستایش میکردم ولی امروز با دیدن توده مردم خودم را کنار میکشم و به فکر فرو میروم. توده ها میتوانند وحشتناک باشند، آنجا که عنصر آگاهی در حرکت آنها وجود نداشته نباشد. توده خشمگین فاقد آگاهی اجتماعی و سیاسی به مراتب میتواند از یک قدرت نظامی خطرناک تر باشد. وقتی میلیونها انسان به خود اجازه میدهند که در مقام قاضی و مجری هر مخالفی را در زیر پا له کنند و هر چیزی را به آتش بکشند و حریم آزادی فردی را مورد تجاوز قرار دهند، دیگر ستایش آنها تائید جنایت است. میلیونها انسان در خیابانهای ایران خواهان بر قراری جمهوری اسلامی شدند و امروز خوب می دانیم که در این سی سال گذشته چه جنایتها که رخ نداد و همین توده مردم بر همه آن جنایتها صحه گذاشتند. اگر امروز از آنها بپرسیم که مسئول این همه جنایت چه کسی است همگی از خود برائت می جویند. به راستی چه کسی مسئول است؟ امروز بخش بزرگی از کسانی که در شکل گیری فاشیسم مذهبی در ایران نقش موثر داشته اند خود گرفتار زندان و سلب آزادی شده اند. آنها که صادق تر بوده اند به اشتباه خود اعتراف کرده اند ولی هنوز هستند کسانی که عمل خود را توجیه میکنند. من زمانی انقلاب را میستودم ولی امروز با شاملو موافقم که گفت انقلاب مثل شلیک گلوله در یک گاودانی است. حرکت توده ها زمانی قابل قبول است که آگاهانه، هدفمند و پذیرای گوناگونی سلیقه ها باشد. توده خشمگین تنها ویرانگر است.
این روزها مردم مصر و تونس به خیابانها آمده اند و خواهان حقوق شهر وندی خود هستند. تجربه ای که من از قیام مردم ایران بر علیه رژیم شاه دارم مرا نسبت به هر گونه حرکت توده ها در مقیاس میلیونی حساس کرده است. در اوان جوانی فکر میکردم شورش حق مسلم مردم است و شورش را ستایش میکردم ولی امروز با دیدن توده مردم خودم را کنار میکشم و به فکر فرو میروم. توده ها میتوانند وحشتناک باشند، آنجا که عنصر آگاهی در حرکت آنها وجود نداشته نباشد. توده خشمگین فاقد آگاهی اجتماعی و سیاسی به مراتب میتواند از یک قدرت نظامی خطرناک تر باشد. وقتی میلیونها انسان به خود اجازه میدهند که در مقام قاضی و مجری هر مخالفی را در زیر پا له کنند و هر چیزی را به آتش بکشند و حریم آزادی فردی را مورد تجاوز قرار دهند، دیگر ستایش آنها تائید جنایت است. میلیونها انسان در خیابانهای ایران خواهان بر قراری جمهوری اسلامی شدند و امروز خوب می دانیم که در این سی سال گذشته چه جنایتها که رخ نداد و همین توده مردم بر همه آن جنایتها صحه گذاشتند. اگر امروز از آنها بپرسیم که مسئول این همه جنایت چه کسی است همگی از خود برائت می جویند. به راستی چه کسی مسئول است؟ امروز بخش بزرگی از کسانی که در شکل گیری فاشیسم مذهبی در ایران نقش موثر داشته اند خود گرفتار زندان و سلب آزادی شده اند. آنها که صادق تر بوده اند به اشتباه خود اعتراف کرده اند ولی هنوز هستند کسانی که عمل خود را توجیه میکنند. من زمانی انقلاب را میستودم ولی امروز با شاملو موافقم که گفت انقلاب مثل شلیک گلوله در یک گاودانی است. حرکت توده ها زمانی قابل قبول است که آگاهانه، هدفمند و پذیرای گوناگونی سلیقه ها باشد. توده خشمگین تنها ویرانگر است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر